Nederlands als vierde taal
geschreven door Heleen Devos, mama van Stella
Ik heb altijd al geweten dat ik Nederlands met mijn nageslacht zou spreken. Lang voordat ik ook maar zwanger was. Ja, zelfs lang voordat ik wist dat ik überhaupt moeder wilde worden. In je moedertaal klink je authentieker, kan je meer kennis doorgeven en de culturele band over de generaties heen verstevigen.
Toen Stella zes jaar geleden ter wereld kwam in Santiago de Chile, was ik de enige persoon in haar directe omgeving die Nederlands sprak, en soms betrapte ik me er op dat ik haar in het Spaans toesprak. Ik verbaasde me erover dat Spaans spontaner uit mijn hart en mond kwam, maar ik corrigeerde mezelf snel, en kweekte de discipline om steeds Nederlands te spreken. Het was moeilijk, maar ik liet me helpen met Nederlandse kinderboekjes, liedjes en versjes.
Stella’s eerste woordjes waren in het Spaans. Ik hield de moed er in met Nederlandstalige boekjes en liedjes. Niet opgeven, werd me van alle kanten aangeraden.
Toen ze 20 maanden oud was, verhuisden we naar Bangkok en ging ze naar een tweetalig peuter-en kleuterschooltje, Acacia. Dus kreeg ze er meteen Frans en Engels bij. Met haar papa bleef ze Spaans spreken en met mij Nederlands.
Engels werd de taal die ze het liefste sprak en waarin ze me ook vaak antwoordde of vragen stelde. Ik herhaalde haar woorden dan steevast in het Nederlands; mijn discipline om steeds in het Nederlands te spreken kwam toen al vanzelf.
Vorig jaar verhuisden we terug naar Chili en haar sterkste taal werd al snel het Spaans. Ze gaat naar een Franse school en kijkt tekenfilmpjes in het Engels.
Elk jaar gaan we voor enkele weken op vakantie naar België (klinkt raar hé, “vakantie in België”) zodat Stella merkt dat er ook andere mensen Nederlands spreken: haar grootouders, de kinderen van de buren, mensen op straat, op TV… Zo hoop ik de taal voor haar relevant te maken, zodat ze zelf ook interesse krijgt om de taal te leren.
Het is een werk van lange adem, van discipline en van bereikbare doelstellingen. Ik wil graag dat ze later conversaties in het Nederlands kan voeren, een nieuwsbericht kan begrijpen en een brief kan lezen. Ze hoeft echt niet foutloos te kunnen schrijven of spreken en ik zal de Nederlandse literatuur niet aan haar opdringen. Als ze dat later zelf wil, dan kan ze er zelf voor kiezen om er meer werk van te maken.
In haar kinderjaren reik ik haar een basis Nederlands aan, die zij al spelenderwijs, en ik met een kleine moeite, aanleer.
geschreven door Heleen Devos, mama van Stella
Heleen Devos heeft een dochter en woont in Chili. De gedrevenheid om Nederlands aan te leren aan haar dochter zie je ook in de aanloop en opstart van haar duurzaam en ethisch kindermodemerk, The Extra Smile. Samen met een vriendin gaat ze dit avontuur aan en zoeken ze met enorm veel passie naar de juiste stoffen, samenwerkingen om met kinderkleding iedereen gelukkig te maken.
Bekijk zeker ook hun Facebook en Instagrampagina en volg hen in dit avontuur!
